UgCS CC – podstawowe oprogramowanie UgCS rozszerzone o funkcje przydatne dla centrów zarządzania i SAR. Ale czy tylko dla nich?
Subiektywne spojrzenie na wykorzystanie programu w kontekście specyficznych profesjonalnych scenariuszy.
Obszary zastosowań:
Operacje SAR
Działania grup poszukiwawczo-ratowniczych (SAR) realizowane są według ściśle określonych procedur. Można je podzielić na dwie kategorie: lokalną (krajową) i międzynarodową. Procedury te regulują między innymi takie aspekty jak gotowość operacyjna i wyposażenie, czy liczebność grup. Operację wykonywaną przez grupy podczas akcji można podzielić na cztery podstawowe fazy:
– Mobilizacja
– Akcja
– Demobilizacja
– Koniec misji
SAR – Akcja
Skupimy się na drugiej fazie – czyli Akcji. To moment, kiedy mamy możliwość, wykorzystując dostępne technologie, maksymalnie skrócić czas realizacji działań ratunkowych.
W przypadku klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka, głównym priorytetem grup poszukiwawczo-ratowniczych (SAR) jest jak najszybsza lokalizacja ofiar. Nawet minuty mogą odgrywać kluczową rolę w zachowaniu życia przez ofiary.
Największym wrogiem działań jest – CZAS. Aby uzyskać najlepszą wydajność, można zastosować szereg standardowych procedur operacyjnych, jednak to co może znacząco poprawić efektywność i skuteczność, to nowe technologie, które pozwalają nam ten czas skrócić .
Skuteczne przeprowadzenie akcji, która ma miejsce na terenie dotkniętym klęską, wymaga koordynacji działań wszystkich wyspecjalizowanych grup obecnych na miejscu. Aby móc skutecznie pomagać ofiarom, czynności ratownicze wykonywane na miejscu katastrofy dzielimy na pięć następujących po sobie etapów:
- Rozpoznanie – identyfikacja zagrożeń, określenie wielkości strefy zagrożenia.Tutaj UgCS CC może posłużyć jako narzędzie do wykonania zmapowania terenu z wykorzystaniem roju dronów. W ten sposób otrzymujemy aktualną mapę teatru działań.
- Wstępne określenie liczby osób zaginionych
UgCS CC poza możliwością zastosowania różnych dronów, umożliwia też zastosowanie całego spektrum detektorów optycznych – kamer UV czy IR. Mocną stroną tego rozwiązania jest to, że streaming video z każdego drona jest realizowany w czasie rzeczywistym z transmisją do operatora i do Centrum Dowodzenia. Streaming ten posiada też pełną georeferencję. Zatem, gdy operator lub dowódca zauważy na przekazie video interesujący obiekt, może oznaczyć go geo-znacznikiem, który może stać się punktem docelowym dla ratowniczego zespołu naziemnego.
- Zabezpieczenie, w tym oświetlenie teatru działań
Skoro można podczepić do drona kamerę, to dlaczego nie podczepić reflektora? W ten sposób możemy wspomóc zespół naziemny poprzez doświetlenie terenu w którym będzie operował.
- Znajdowanie osób znajdujących się w niedostępnych miejscach
Tutaj wybitnie przydaje się obrazowanie kamerami z spektrum widzialnego jak też termowizyjnymi, a obserwacja z pewnej wysokości zmienia zupełnie perspektywę widzenia i pozwala objąć „wzrokiem” zdecydowanie większy obszar niż z ziemi. - Dotarcie do ofiar z wykorzystaniem dostępnego sprzętu, udzielenie fachowej pierwszej pomocy, ewakuacja poszkodowanych i osób zagrożonych ze strefy zagrożenia.
Zastosowanie UgCS CC wraz z rojem dronów zdecydowanie przyspieszy oznaczenie punktów docelowych i dotarcie pomocy w określone wcześniej rozpoznane z powietrza miejsca.
Każdy etap powinien być odpowiednio zaplanowany i wdrożony. Pierwszym krokiem do wykonania na miejscu zdarzenia jest m.in. ustalenie wielkości strefy zagrożenia. Biorąc pod uwagę charakter działań, w wielu przypadkach stosując klasyczne metody, ten etap może nie zostać wykonany szybko lub dokładnie. W czasie katastrof budowlanych o dużej skali, wywołanych w szczególności trzęsieniami ziemi, wielkość stref zagrożenia jest znaczna, w efekcie docieranie i identyfikacja wszystkich obszarów wymagających interwencji, np. poprzez odcięcie szlaków komunikacyjnych, z reguły może być utrudnione.
Z tego powodu, jedną z metod realizacji tego zadania jest przeszukiwanie powierzchniowe, czyli przyspieszone. Polega ona na szybkim i rozległym przeszukaniu terenu dotkniętego katastrofą w celu znalezienia obszarów o dużej przeżywalności, jak i osób unieruchomionych niewielkim gruzem. Rozwiązanie to jest ściśle związane z ograniczeniami dotyczącymi liczby ratowników.
Zakładając, że stan osobowy grupy ratowniczej pozostaje niezmieniony, tj. liczba ratowników na miejscu zdarzenia nie uległaby zwiększeniu, dla optymalizacji procesu poszukiwań konieczne jest wdrażanie coraz to nowszych rozwiązań.
Prawidłowe i skuteczne działania poszukiwawcze można przeprowadzić poprzez dokładne planowanie działań i maksymalne wykorzystanie dostępnych zasobów i środków.
Zauważmy, że zastosowanie bezzałogowców do tego typu działań obniża koszty prowadzenia akcji, konieczność zaangażowania specjalistów oraz zdecydowanie podwyższa skuteczność akcji ratunkowej, jednocześnie mocno skracając niektóre jej etapy. Co w efekcie przełożyć się może na dotarcie na czas do większej ilości osób niż podczas działań wyłącznie tradycyjnymi metodami.
Dron jest w stanie dotrzeć szybciej i bezpieczniej tam, gdzie człowiek ryzykuje zdrowiem/życiem, czy choćby tylko czasem dotarcia na miejsce. Jeśli dołożymy do tego transmisję video w czasie rzeczywistym z miejsca, gdzie znajduje się dron do Centrum Dowodzenia, czy możliwość zmapowania rzeczywistego terenu akcji i porównania z wcześniejszymi mapami, otrzymujemy narzędzie, które dostarcza olbrzymią ilość informacji niezbędnych do właściwego i skutecznego zadysponowania zasobami ludzkimi i sprzętowymi w celu szybkiego i bezpiecznego przeprowadzenia akcji ratunkowej. Dowódca akcji dostaje w ten sposób zdecydowanie więcej pewnych informacji niż w przypadku, gdy bazuje tylko na standardowych materiałach i źródłach informacyjnych.
Scenariusze
UgCS CC w swoich gotowych scenariuszach bazuje na natowskich procedurach CSAR (Combat Serach and Rescue). Mamy tu 2 najpopularniejsze predefiniowane scenariusze Creeping Line – poszukiwanie po trasie prostopadle przecinającej przewidywaną oś poruszania się poszukiwanego
oraz Expanding Square – poszukiwanie w rozszerzającym się kwadracie.
Pozostałe scenariusze z natowskiej doktryny CSAR, trzeba niestety samodzielnie „narysować” w UgCS. Nie mniej, mamy tu wszystkie niezbędne funkcjonalności do realizacji chociażby sektorowych poszukiwań. 
Oczywiście nowoczesne technologie nie mogą zastąpić niezawodnych tradycyjnych metod. Jednak dość wyraźnie mogą one zwiększać skuteczność prowadzonych działań poszukiwawczych.
UAV mogą być wykorzystywane w różnego rodzaju działaniach sektora publicznego i prywatnego, m.in.:
- w administracji publicznej: przez straż graniczną lub służby udzielające pomocy po katastrofach, policję czy wojsko.
- w sektorze prywatnym: monitoring, dozór i konserwacja budynków, przedsiębiorstw energetycznych, placów budowy, obiektów rolniczych, gospodarstw, badania geologiczne czy geodezja.
Takie służby publiczne, jak na przykład PSP, prowadzą działalność na wielu polach związanych z prewencją, ratownictwem i ochroną ludności. Dynamika zmian wymaga ciągłego doskonalenia kadr, unowocześniania bazy sprzętowej oraz rewizji przyjętych rozwiązań w zakresie działań ratowniczych.
Ze względu na pewien naturalny podział, wybrane jednostki straży pożarnej specjalizują się w określonych dziedzinach: ratownictwo techniczne, ratownictwo wysokogórskie, ratownictwo chemiczne, ekologiczne itp. Istnieje również obszar związany z eliminowaniem skutków zdarzeń o większej skali. Jak nie trudno sobie wyobrazić takie specjalistyczne działania i ich skuteczność są ściśle zależne też od technologii.
Obszar zastosowania:
Policja, Monitoring, Agencje ochrony i Straż Miejska
UgCS CC w zastosowaniu w Policji, Straży Miejskiej czy agencji ochrony umożliwia wydajne wykorzystanie dronów do przesyłania strumienia video na żywo z miejsca zdarzenia, oraz łatwiejszego rozpoznania dla grup szybkiego reagowania, co daje taktyczną przewagę i obiektywny ogląd sytuacji.
Wykorzystać tu można właściwości przesyłania w czasie rzeczywistym strumienia video do centrum dowodzenia w dowolne miejsce na Ziemi. Możemy też zdalnie sterować dronem w celu obserwacji miejsca zdarzenia i ułatwienia podjęcia właściwych dalszych działań.
Wszystkie drony biorące udział w akcji widoczne są na jednej mapie w centrum dowodzenia, a brak składników chmurowych w budowie infrastruktury zapewnia bezpieczeństwo pozyskanych informacji.
Modułowa budowa systemu UgCS umożliwia bardzo łatwą integrację z istniejącymi systemami ochrony i monitorowania, co z pewnością docenią służby patrolowe czy to Policji czy Straży Miejskiej. Zauważmy, że w przypadku konieczności udania się na miejsce incydentu, dron może się udać tam zdecydowanie szybciej niż człowiek.
Oczywiście to tylko kilka z możliwych scenariuszy działań z wykorzystaniem oprogramowania z rodziny UgCS i roju dronów.
Innym dość ciekawym scenariuszem zastosowań roju dronów i UgCS CC to działania naukowe w postaci poszukiwania meteorytów z obserwowanych spadków.
Jeśli jesteśmy w stanie odtworzyć, nawet zgrubnie tor lotu meteoroidu w ostatniej fazie lotu tuż przed upadkiem na Ziemię, wykorzystać tu możemy najprostszy scenariusz z doktryny CSAR – poszukiwanie równolegle do trasy lotu poszukiwanego obiektu — Parallel Search Pattern Along Objects Route of Flight.
Innym rozwiązaniem angażującym zdecydowanie więcej nowej technologii jest możliwość zastosowania UgCS CC do testowania systemów ochrony antydronowej. W takim przypadku program UgCS CC wykorzystywany jest do zaplanowania trasy, zarządzania i badania reakcji roju dronów. Testy były już robione przez producenta i opisane są w artykule :
Testing counter drone system using ugcs commander
Jest to tylko zasygnalizowanie potencjalnych możliwości, które ograniczać może jedynie nasza wyobraźnia. Technologia i sam program cały czas się rozwija, co pozwala implementować coraz to nowe idee i pomysły na realizację coraz to bardziej śmiałych projektów misji.
Jeśli temat Cię zainteresował, zapraszam na krótki przegląd funkcji UgCS CC który będę prowadził na DroneTech Meeting w piątek 6 listopada 2020, ok godziny 15:00, a jeśli masz dodatkowe pytania, zapraszam do kontaktu
